Isla Curacao

De Isla is helaas het wat minder paradijselijke stukje van het eiland: de olieraffinaderij. Deze is midden jaren ’80 gebouwd door Shell en voor een symbolische gulden aan Curacao verkocht.

Wanneer je over de grote Julianabrug rijdt, zie je aan de ene kant het pittoreske plaatje van de Annabaai, handelkade en pontjesbrug.  Aan de andere kant (Otra banda)zie je de stinkende rookpalen die dag en nacht hun rook de tropische lucht instoten.

Al jaren is de Isla een groot gezondheidsprobleem op Curacao. Nederland heeft hier ook al meerdere malen over meegepraat. En dat is maar goed ook, aangezien het gewoon een te groot probleem is voor zo’n klein land.

De nadelen

Aan de ene kant levert de Isla op Curacao meer dan 1.000 werknemers vaste werkgelegenheid en zijn er zo’n 3000 indirecte arbeidsplaatsen. Aan de andere kant is het de grootste vervuiler per hoofd van de bevolking en zet Curacao daarmee in de top 3 van meest vervuilende landen ter wereld.

De lucht, grond en het water worden zelfs dusdanig vervuild, dat er jaarlijks rond de 18 personen komen te overlijden aan de directe gevolgen. Het gaat hier niet om medewerkers, maar mensen die onder de rook van Isla wonen. Wekelijks zijn er uitslagen van organisatie SMOC die metingen doen in de betreffende gebieden waar uit komt dat de vervuiling de spuigaten uitkomt.
Scholen worden soms zelfs gesloten vanwege de laaghangende smok.

De Isla is in handen van Venezuela en deze overheid geeft aan dat zij, wat betreft verontreiniging, geen verantwoording hoeven af te leggen aan Curacao. Dit is natuurlijk erg verontrustend.
Over een paar jaar loopt het contract met Venezuela af, maar de algemene indruk van de gealarmeerde bevolking is dat het probleem nog jaren door blijft sudderen.